ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΡΙΠΟΛΙΝΗΣ ΤΟΙΧΩΝ

Οι τοίχοι, μετά το σερτικάρισμα και το στέγνωμα τους πρέπει να υποστούν επιμελημένο τρίψιμο με γυαλόχαρτο Νο 2, δίνοντας μεγάλη προσοχή στις γωνίες.

Μετά το τρίψιμο τους ξεσκονίζουμε και περνάμε τη βελατούρα με τον ίδιο τρόπο που περνάμε και την ριπολίνη.

Την επόμενη μέρα τρίβουμε τη βελατούρα με γυαλόχαρτο Νο 2 και φτιάχνουμε το κοντράρισμα. Δηλαδή φτιά­χνουμε το στόκο και σπατουλάρουμε τους τοίχους κόντρα στο τελικό σπατουλάρισμα. (Αν το σερτικάρισμα έχει γίνει οριζόντια, κοντράρουμε κάθετα) αφήνοντας ελάχιστο, σχεδόν καθόλου στόκο.

Μετά από μία δύο μέρες που θα έχει στεγνώσει ο στόκος τρίβουμε τους τοίχους με γυαλόχαρτο Νο 1 και περνάμε πάλι βελατούρα αραιωμένη περισσότερο από την πρώτη.

Την επόμενη μέρα τρίβουμε τη βελατούρα με γυαλόχαρτο Νο 1 και φτιάχνουμε σχολαστικά όλα τα ψιλοστοκαρίσματα με ατσάλινα ξύνοντας την και αφήνοντας σχεδόν ελάχιστο στόκο.

Μετά από 1-2 μέρες που θα έχει στεγνώσει ο στόκος, τρίβουμε τους τοίχους σχολαστικά με γυαλόχαρτο Νο Ο ή ντουκόχαρτο με νερό, και στο τέλος τους ξεσκονίζουμε. Για καλύτερο ξεσκόνισμα τους περνάμε και με ένα στεγνό πανί αφαιρώντας κάθε ίχνος σκόνης, τελειοποιώντας έτσι όλες τις προεργασίες για το πέρασμα της ριπολίνης.

ΦΡΕΣΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΙΧΩΝ ΜΕ ΡΙΠΟΛΙΝΗ

Για το φρεσκάρισμα των τοίχων με ριπολίνη χρειάζονται προεργασίες διαφορετικές για κάθε περίπτωση. Κοινή βασική εργασία για όλες τις περιπτώσεις είναι το πρωταρχικό καλό τρίψιμο της παλιάς ριπολίνης γιατί είναι υλικό με λεία και σμαλτώδη επιφάνεια. Επομένως είναι αυτονόητο ότι δεν δέχεται άλλες επιστρώσεις αν δεν αφαιρεθεί προηγουμένως η γυαλάδα της.

Οι διάφορες περιπτώσεις που μπορούμε να συναντήσουμε είναι:

1. Αν οι τοίχοι είναι σε καλή κατάσταση και θέλουμε να φρεσκαριστούν στην ίδια απόχρωση. Στην περίπτωση αυτήτους ψιλοστοκάρουμε, τους τρίβουμε και τους περνάμε ριπολίνη.

2. Αν είναι πολύ λερωμένοι, καπνισμένοι, ή θέλουν αλ­λαγή χρώματος, τότε χρειάζεται η εξής εργασία: Ψιλοστοκάρισμα - τρίψιμο - πέρασμα βελατούρα - τρίψιμο - πέρασμα ριπολίνη.

3. Αν υπάρχουν μεγάλα στοκαρίσματα, όπως π.χ. ολοκληρωτικά ξεφλουδίσματα του σπατουλαρίσματος, ή έχουν γίνει πρόσθετες εργασίες με σοβαντίσματα θα πρέπει αυτά τα σημεία να σπατουλαριστούν όπως σπατουλάρουμε τους καινούριους τοίχους. Επειδή όμως αυτή η εργασία χρειάζεται πολύ χρόνο περιμένοντας το στέγνωμα της κάθε επίστρωσης, θα προτείνουμε κάποια άλλη συντομότερη και με εξίσου ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Η προτεινόμενη διαδικασία είναι η εξής:

Σπατουλάρουμε τα μερεμέτια με παρετίνα. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να σπατουλάρουμε αυθημερόν δύο επιστρώσεις. Την επόμενη τα τρίβουμε και τα ασταρώνουμε με αστάρι πλαστικού ή μετάλλων. Σε δύο ώρες μπορούμε να τα ξανασπατουλάρουμε με σιδηρόστοκο που και αυτός στεγνώνει σε 1-2 ώρες και τα περνάμε βελατούρα ώστε την τρίτη μέρα είμαστε έτοιμοι να περάσουμε τη ριπολίνη. Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει σ' αυτή την μέθοδο είναι ότι η παρετίνα πουλιέται συσκευασμένη σε σάκους των 20 κιλών και αν έχουμε λίγα σπατουλαρίσματα είναι ασύμφορο. Αντί για παρετίνα μπορούμε να βάλουμε στόκο κόλλας με μικρότερο κοστολόγιο, αλλά μικρότερης ανθεκτικότητας από την παρετίνα.

ΤΡΟΠΟΣ ΒΑΦΗΣ ΤΟΙΧΩΝ ΜΕ ΡΙΠΟΛIΝΗ

Μετά το τελευταίο ξεσκόνισμα των τοίχων σκουπίζουμε προσεκτικά χωρίς να σηκώνουμε σκόνη, όλους τους χώρους που θα δουλέψουμε. Εφ' όσον μας το επιτρέπουν οι συνθήκες σφουγγαρίζουμε για να απομακρύνουμε εντελώς και το ελάχιστο ίχνος σκόνης. Αφού φτιάξουμε τη ριπολίνη και πριν αρχίσουμε το πέρασμα κλείνουμε πόρτες και παράθυρα για να αποφύγουμε τα ρεύματα αέρα που σίγουρα θα μεταφέρουν σκόνη στο δωμάτιο.

Το πέρασμα της ριπολίνης είναι από τις πιο δύσκολες εργασίες. Χρειάζεται πείρα και γρηγοράδα. Οι έμπειροι τεχνί­τες μπορούν να εκτελέσουν την εργασία μόνοι τους. Για έναν ερασιτέχνη όμως κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατον. Γι' αυτό στις περιπτώσεις αυτές θα ήταν σκόπιμο να εργάζονται συγχρόνως δύο άτομα. Η εργασία αυτή δίνεται αναλυτικά αμέσως παρακάτω:

Πιάνουμε μια πλευρά, την ολοκληρώνουμε πάνω-κάτω και κατόπιν περνάμε στη διπλανή. Ποτέ δεν βάφουμε δύο ή τρεις πλευρές στα ψηλά σημεία και μετά στα χαμηλά. Αναλυτικά: Με το μικρό πινέλο περνάμε όλα τα σημεία που δεν πιάνει ο κύλινδρος (κόψιμο). Κατόπιν με τον κύλινδρο αλείφουμε από πάνω και μέχρι τη μέση του τοίχου 6-7 κυλινδριές αφήνοντας αρκετό χρώμα. Αμέσως, χωρίς να προσθέτουμε χρώμα στον κύλινδρο, σταυρώνουμε αυτό που αλείψαμε, πετυχαίνοντας το σωστό καταμερισμό του χρώματος. Αυτομάτως, με ένα μεγάλο πινέλο της ριπολίνης κάνουμε το σουμάρισμα. Δηλαδή χωρίς να προσθέσουμε χρώμα στο πινέλο, περνάμε την αλειμένη επιφάνεια από πάνω προς τα κάτω σε ευθεία διεύθυνση προσέχοντας να μην μείνει απέραστο σημείο. Με τον ίδιο τρόπο βάφουμε το υπόλοιπο κάτω κομμάτι αλλά το σουμάρισμα αρχίζει από κάτω προς τα πάνω και πατώντας το πινέλο όχι πάνω από 10 πόντους στο πάνω έτοιμο σημείο. Έτσι, με την ίδια μέθοδο του πάνω-κάτω συνεχίζουμε ως την ολοκλήρωση του τοίχου.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1. Για να πετύχουμε το σωστό σμάλτο της ριπολίνης πρέπει να βάλουμε την κατάλληλη ποσότητα, διαμοιρασμένη εξίσου σε όλα τα σημεία. Αν βάλουμε λίγο χρώμα θα παρουσιάσει έντονες αυλακώσεις από το πινέλο. Αν βάλουμε πολύ θα παρουσιάσει τρεξίματα.

Για τα άτομα που δεν έχουν την απαιτούμενη πείρα προ­τείνουμε να αρχίζουν από κρυφά σημεία όπως π.χ. πίσω από πόρτες ντουλάπας κτλ. ώστε να εντοπίσουν την κατάλληλη ποσότητα. Το σημείο που μπορούν να την εντοπίσουν είναι το σουμάρισμα. Αν το πινέλο κολλάει και τραβιέται με δυσκολία, σημαίνει πως θα πρέπει στο αρχικό άλειμμα του κυλίνδρου ν' αφήνουμε περισσότερο χρώμα. Αν πάλι τραβιέται με μεγάλη ευκολία και σε 5-10 λεπτά αρχίζει να παρουσιάζει τρεξίματα, αφήνουμε λιγότερο. Αν πάλι, βάλουμε τη σωστή ποσότητα αλλά δεν σταυρώσουμε ώστε να πετύχουμε τον ισομερισμό της, θα παρουσιάσει τρεξίματα.

2. Μετά το σουμάρισμα και ύστερα από 5 λεπτά της ώρας δεν πρέπει να περάσει ξανά πινέλο, ακόμα κι αν έχει τρέξει διότι θα χαλάσει η επιφάνεια.

3. Όταν αρχίζουμε το βάψιμο ενός τοίχου, πρέπει να ολοκληρώνεται. Σε καμιά περίπτωση δε σταματάμε στη μέση έστω και για πέντε λεπτά.

4. Για το στέγνωμα της ριπολίνης απαιτούνται 24 ώρες. Για να μπορέσουμε όμως να την πλύνουμε πρέπει να περάσουν 10 μέρες.

5. Η ριπολίνη μπορεί να σαπουνίζεται συχνά γιατί δε χάνει τη γυαλάδα της.

6. Όταν περνάμε ριπολίνη και λερώσουμε κάτι, όσο είναι φρέσκο καθαρίζει με νέφτι. Αν όμως έχει στεγνώσει τότε χρησιμοποιούμε ασετόν.

7. Η ριπολίνη που θα περισσέψει διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν ρίξουμε στην επιφάνεια της λίγο νέφτι και την σφραγίσουμε.

8. Όταν τελειώσουν οι εργασίες ο κύλινδρος πρέπει να πλυθεί με νέφτι και κατόπιν με πλούσια σαπουνάδα. Τα πινέλα μπαίνουν σ' ένα βάζο με νερό τόσο όσο χρειάζεται για να σκεπάζεται όλο το τρίχωμα τους